In het werk dat wij doen werken we veel met de psychologie van de subpersonen (ikken).
De kracht van deze methode is dat deze tegelijkertijd praktisch en diepgaand is. Je leert jezelf te zien als een verzameling van verschillende, soms samenwerkende, soms conflicterende en elkaar verdrukkende, delen (subpersonen). Het geeft veel vrijheid al die delen in jezelf te ontdekken en beter te leren kennen, zonder jezelf ermee te identificeren. Vanuit dat hernieuwde bewustzijn is het makkelijker om andere keuzes te maken in je leven. Binnen het hele scala aan subpersonen is er een aantal zwaargewichten: de slavendrijver, de criticus, de perfectionist, de manipulator en de pleaser (behager). De komende tijd beschrijven we er telkens één. In deze blog belichten we De Slavendrijver.
De slavendrijver helpt je absoluut om succes te hebben in de wereld. Hij kan je echter ook migraine, rugpijn, een hartaanval opleveren.
De slavendrijver is één van de makkelijkste subpersoon om op te vangen. De meesten van ons kunnen elk moment afstemmen op deze subpersoon, die ons opjaagt met een zweep in de ene hand en een lijst van onafgemaakt klussen in de andere hand. Aan hard werken is nog nooit iemand doodgegaan zei mijn vader vroeger vaak, dus ik heb jarenlang een hele innig verstrengelde band gehad met mijn slavendrijver. Het gejaagde gevoel in ons dat we nog van alles moeten, is de energie van de drammer en die kun je fysiek voelen in je lijf.
Een manier om de slavendrijver in jezelf te ervaren is denken aan alles dat je nog moet doen vandaag. Misschien is de innerlijke slavendrijver zo sterk dat je zelfs deze blog niet af kunt lezen, omdat je iets anders moet doen van jezelf. Iets nuttigs, iets belangrijks dat wel echt resultaat oplevert.
Gedachten van deze subpersoon zijn: ik doe nog even dit…., ik heb niet genoeg tijd, ik moet nog zoveel doen, ik weet niet waar ik moet beginnen.
De energie van de slavendrijver komt zeer veel voor in onze Westerse maatschappij. Succes volgens de Westerse maatstaven is meestal afhankelijk van onze slavendrijver. Hij zorgt er echter ook voor dat we niet ontspannen, dat we onze rust nemen of ons vervelen.
Het is makkelijk te voelen in je lijf wanneer de slavendrijver het overneemt: ons lijf spant zich wat aan, onze ademhaling is hoger en versnelt en de gejaagdheid giert door ons lijf, soms tot aan het misselijke toe. Het zorgt er ook voor dat we er gespannen en vermoeid uitzien.
Zo beschreven klinkt de slavendrijver als een subpersoon waar je snelt vanaf wilt. Zo werkt het echter niet. Alle subpersonen zijn er met een reden en zijn noch positief, noch negatief. Alle subpersonen zijn verschenen in je leven om een bepaalde reden, ze hebben een functie in jouw leven. Het werk is je deze subpersoon meer bewust te worden:
- Wat zijn de meest voorkomende gedachten van jouw slavendrijver?
- Wanneer wordt jouw slavendrijver geactiveerd?
- Wat is de grootste angst van jouw drammer?
- Waar voel je jouw slavendrijver in je lichaam? etc. etc.
Als je je slavendrijver steeds beter leert kennen, kun je je verantwoordelijkheid voor nemen en raak je er minder mee geïdentificeerd. Je kunt dan ook andere keuzes maken: je kunt ervoor kiezen niet naar de slavendrijver te luisteren.
Een andere manier om de slavendrijver energie in jezelf wat te beteugelen is door diens tegenpool te leren kennen. Alles in de de wereld kent een tegenpool, we leven immers in de aardse dualiteit. De tegenpool van de slavendrijver is de nietsnut, de luilak (geef er vooral een naam aan die bij jou past).
Als je een sterk ontwikkelde slavendrijver hebt, is de nietsnut vaak erg onderontwikkeld en bij sommige mensen zelfs verstoten. Het is dan moeilijk contact maken met deze energie. Het is wel heel erg leuk en een voice dialogue sessie met tegenpolen is vaak enorm relativerend en bevrijdend. Je ontdekt als het ware kanten en gevoelens in jezelf die je lang onderdrukt hebt en die ook geleefd willen worden. Als we beide kanten van de polariteit ontdekken in onszelf en daarmee gaan experimenteren, komen we uiteindelijk meer in het midden uit en daar in dat midden hebben we een keuze. Stress ontstaat in ons leven als we het gevoel hebben dat we heel veel keuzes hebben. Je subpersonen leren kennen en je ervan losmaken, geeft weer nieuwe keuzemogelijkheden en deze keuzes zijn vaak veel plezieriger en creatiever.
Anders blijven de subpersonen ons leven leiden en niet wijzelf.
En volgens mij is dat toch de bedoeling van het leven hier: dat wij het leven voor onszelf creëren dat wij wensen.
Bron: Ik en mijn ikken | Thuiskomen in jezelf
Trackbacks/Pingbacks