In alle opleidingen en trainingen, die ik volgde speelde de adem een grote rol. Vooral het ademen, gericht op het ontspannen van ons zenuwstelsel en het activeren van onze para-sympaticus (rempedaal van het lichaam). Heel erg waardevol en ik start elke coaching, elke training met deze manier van ademen om te ontspannen en te zakken in het lichaam, zodat je echt aanwezig kunt zijn en uit de “altijd-aan stand” stapt. Toch is dat maar de helft van het wonder. De andere helft van is de adem gericht op ons Sympathisch zenuwstelsel (het gaspedaal). De laatste 2 jaar ben ik me aan het verdiepen in holotropisch ademen en volg momenteel een hele fijne verdiepende training hierin.
Heel kort gezegd behelst deze ademhaling: meer in dan uit en sneller dan normaal. Maar waarom zou je zo ademen als we continu horen dat we juist langzamer en meer uit dan in moeten ademen? We staan al continu aan en nu ga je dat ok nog activeren. In de Traditionele Oosterse Geneeskunst geldt een gebrek aan emotionele harmonie als 1 van de belangrijkste inwendige oorzaken van lijden en ziekte (psychisch en fysiek). Dat is ook mijn ervaring na alles wat ik onderzocht en zelf mee geëxperimenteerd heb. Hoe gezond je ook eet, hoeveel je ook sport, slaapt, mediteert, werkt aan je purpose, er zit nog een laag onder: het op een gezonde manier verwerken en uiten van onze emoties. En laten we dat nu allemaal niet geleerd hebben in onze op controle gerichte westerse wereld: Als er gehuild wordt, gaan we troosten. Als er boosheid is, zijn we niet zen en hebben we de boel niet onder controle. We moeten onze angsten met wilskracht tegemoet treden en gewoon gaan doen. Etc.
Met holotropisch ademen kom je in een veilige omgeving weer in contact met jouw emoties, met het voelen, met je lichaam. Je komt direct op de laag waar het over gaat. Met het hoofd weten we namelijk allemaal wel wat er aan de hand is. Maar iets loslaten of transformeren doe je niet met je hoofd. Dat doe je met je lichaam. Het wil gevoeld worden, alvorens het losgelaten kan worden. Uiteraard ben je tijdens dit soort trainingen je eigen levend lesmateriaal en zak ik ook weer dieper in het voelen en in mijn lichaam. En het blijft elke keer weer een wonder wat ik daar aantref….;-)
Ongelooflijk uit hoeveel lagen we als mens bestaan.
Karen
PS: Wat maakt dit anders dan de Wim Hof ademmethode waarbij je ook je lijf vol met zuurstof pompt? Voor mij heeft dit alles met de setting (veilige bedding) en de intentie te maken waarin je dit doet. De keren dat ik de Wim Hof adem deed, was deze gericht op het zo lang mogelijk ademloos zijn en de adempauze te vergroten. Tijdens de adempauze ben je gedachteloos, dus deze vergroten is heerlijk. Je dobbert dan in de stilte.
Recente reacties