Eén van mijn missies in het leven is dat ik trouw wil worden aan mezelf. Echt trouw aan mezelf. Des te confronterender is het om bewust te worden waar ik dat niet ben gedurende de dag. Ik neem je mee in een situatie die vorige week gebeurde.
Sinds een aantal maanden heb ik stemcoaching. Mijn stem laten horen zonder gêne, alsof er door me heen gezongen wordt. Mooie sessies zijn dat. Dat wat ik ervan leer, neem ik soms mee bij mijn eigen coachgesprekken.
Vorige week stond een stemcoach afspraak gepland en een uur voorafgaand aan die afspraak voelde ik dat ik eigenlijk niet zo’n zin had. Dat kan. Geen zin. Wel vroeg ik me af wat maakte dat ik geen zin had. Ik had toch welbewust gekozen voor stemcoaching. Had ik echt geen zin of zat er nog iets anders?
Toen werd ik gebeld. De stemcoach gaf aan dat ze wat verkouden was en niet wist of ze het wel door moest laten gaan. Ze wilde me de keus laten. Voor mij is een snufje verkoudheid geen aanleiding om in deze tijd iets af te zeggen en toch gebruikte ik het als smoes om af te zeggen. Wat ik namelijk zei is het volgende:
“Ja die verkoudheid… mijn ouders komen aankomend weekend en ze hebben eerder afgezegd vanwege een verkoudheid die ik toen had. Nee, ik wil het risico niet lopen dat ze weer afzeggen. Dus nee ik kom niet”.
Oh en toen gebeurde er iets in mijn lichaam, mijn benen trilden en ik voelde me heel ongemakkelijk. Natuurlijk kan ik het wegwuiven als een leugentje om bestwil. Toch klopt het niet. Wat ik had moeten zeggen is: “nou ik ben er gewoon, verkouden of niet, ik kom”. Of: “fijn dat je belt. Ik voelde dat ik geen zin heb om te komen en je geeft me nu de aanleiding om niet te gaan”. Dat deed ik niet, ik zette mijn ouders er tussen….
Dat is op zich niet erg, alleen daarmee voelde ik ook dat ik niet trouw was aan mezelf. Au, au, au, en dat maar weer voelen, zoals zowel Karen als ik dat altijd zeggen :).
De stemcoach stuurde me even later een bericht met de zin dat ze mij niet de keuze had voor moeten leggen. Ik heb haar bedankt dat ze dit wel gedaan heeft, want hierdoor kwam ik uit bij mijn eigen hypocriete kant….
Hypocriet is afgeleid van het Griekse woord hupokrites. Dit woord betekent letterlijk acteur. Iemand wendt geloof, gevoelens, moraal of deugden voor. In feite staat deze persoon hier dus niet volledig achter. De normen en waarden worden niet zelf in praktijk gebracht zoals bij het bekritiseren van anderen. Men beweert iets over iemand zonder hier werkelijk oprecht achter te staan. Op werkterrein wordt iemand ook wel hypocriet genoemd wanneer die persoon politieke strategie toepast om daar heimelijk zelf beter van te worden. (bron: www.ensie.nl)
Die dag stond het verwelkomen van mijn subpersoon de hypocriete op het programma.
Liefs,
Ingvild
Recente reacties