Wij kijken terug op een hele mooie en intensieve vijfde editie van het Vrouwenhart weekend.
Van 18 tm 20 september waren we te gast bij de Oase. Samen met 7 vrouwen hebben we een innerlijke reis gemaakt van hoofd naar hart.
Vrijdag stond in het teken van kennismaken, intenties voor het weekend uitspreken, een eerste deelronde en ’s avonds een vergevingsritueel bij het kampvuur. Voor wie al eens een deelronde bij ons ervaren heeft weet hoe intensief, mooi en soms ook confronterend deze kan zijn.
Wij, Karen en Ingvild, geloven in harten delen. Voorbij de schaamte en schuld, ontmoeten we elkaar. Alles mag er zijn, alleen vaak mag dat niet van jezelf. Op vrijdag hebben we de vrouwen hiermee een begin gemaakt.
Zaterdagochtend stond er nog voor het ontbijt een yogales van Daniëlle op het programma. Daarna een deelronde met vragen als Hoe voel je je vandaag? Heb je nagekomen berichten? Door wie of wat ben je geraakt? In de middag staat Ademwerk op het programma. Door middel van een bepaalde manier van ademen kom je bij gevoelens en emoties die je je vaak niet bewust bent. Dit is voor mensen die veel in hun hoofd zitten een heel spannend proces; je weet niet precies wat er komt en het vraagt ook controle loslaten en je overgeven. Wat blijft het elke keer mooi om te zien hoe de vrouwen verzachten in het ademwerk en zich overgeven aan wat zich aandient.
De zaterdagavond is altijd vrij en na een intensieve dag kunnen de vrouwen kiezen: dansen, sauna, een moodboard maken of even tijd voor jezelf.
Zondag hebben we lekker in het zonnetje, de theorie van het boek “Ik en mijn ikken” uitgelegd en zijn we hiermee aan de slag gegaan. Dit gaat over bewustzijn op wie jij allemaal bent: je rollen als zowel moeder, dochter, zus, partner, vriendin als ook de controleur, de innerlijke saboteur, de innerlijke criticus, de perfectionist etc. Het geeft inzicht in welke subpersonen / ikken je allemaal aan boord hebt. Daarnaast ga je ervaren dat je kunt kiezen wie je wil inzetten: de onzekere of de arrogante (in een van de volgende nieuwsbrieven gaan we hierop verder).
Daarnaast maken we het fenomeen projecties helder: alles wat je bewondert, verafschuwt, irriteert, veroordeelt in of aan een ander gaat over jezelf. Ben je bereid de spiegel in te kijken die de ander voor je is? Dit proces is echt allesomvattend, pijnlijk confronterend en achteraf heel verbindend. Verbindend met jezelf en van daaruit met de ander. Het is lastig dit proces te omschrijven. Dit is vooral ervaren, voelen en doorvoelen. In ieder geval geldt voor ons dat dit de essentie is van ons ‘werk’. In de ander leren we onszelf kennen.
Recente reacties