´Trouw eerst maar eens met jezelf´ dat is wat ze zei tijdens mijn eerste Ayahuasca reis. Ik had maanden daarvoor Edwin gestuurd om een innerlijke reis te maken omdat ik zelf zwanger was (zie zijn schrijven in deze nieuwsbrief). Hij kwam heel goed terug na zijn eerste reis, ook na zijn tweede en ook na zijn derde . Toen zei hij: ‘Ing, ik heb een weekend in juni (2016) voor ons geboekt. Ik vind het fijn als je ervaart wat ik ervaar.’ Wat had ik toen nog een vooroordelen over Ayawattes, zo noemde ik het toen, want ik had geen idee. ‘Loop je dan in witte kleiding, ga je ook zo naar buiten?’ Toch ging ik mee, ik was nieuwsgierig en onze relatie hing aan ’n zijden draadje.
In juni 2016 maakte ik mijn eerste reis. Het was een prachtige ervaring. Ik heb een aantal specifieke herinneringen aan dat weekend. Het eerste wat me is bijgebleven is dat ik me weer bewust werd van mijn tweede naam, Maria. Maria betekent volgens Thomas Merton: de Moeder van het spirituele en geestelijke leven in ons. Ik heb na die reis nog gezegd dat ik weer Maria genoemd wilde worden. Dat heb ik niet doorgezet, wel ben ik aan de slag gegaan met het vormgeven van de betekenis van mijn tweede naam.
Verder zag ik een beeld in mijn reis van een dansende Edwin, met mij en de kinderen, allemaal in het wit gekleed. Het voelde aan als een bruiloft in het wit. Ik duidde het als een echte bruiloft in dit aardse leven, dus ik deelde enthousiast dat ik Ed ten huwelijk ging vragen. Echter de begeleidster zei tegen me: “Ingvild, ga eerst maar een met jezelf trouwen.” Ik dacht echt: what the f.. Trouwen met mezelf, wat is dat, wat betekent dat, hoe geef ik dat vorm? Kortom ik was met die zin nogal in verwarring. Ik had namelijk toentertijd geen idee hoe ik met mezelf moest trouwen. Het enige wat ik wel wist is dat ik vaker terug moest om Ayahuasca te drinken. In september van dat jaar ging ik weer. Moe, druk, 4 kinderen, overleven. Ik zat daar in de woonkamer en kreeg een soort mokerslag in mijn gezicht. Ik was namelijk nog helemaal niet begonnen met trouw worden aan mezelf. Ik zat in een drukke baan als trainer/adviseur, er liepen 4 kinderen om mij heen, ik voelde druk om te presteren, het goed te doen, kortom echt aan het overleven. De begeleiding zei iets in de trant van: “hoe is er überhaupt nog tijd om te leven met deze drukte om je heen, dat is toch niet te doen.”
Met Edwin ging het beter, dus nu kon ik instorten. En dat gebeurde; mijn wereld stortte figuurlijk in. Ik ben in oktober 2016 ‘omgevallen’ burn-out/depressie. Het enige dat ik wist is: ik moet elke maand gaan drinken, ik wil hier doorheen. Wat ben ik blij en dankbaar dat ik dat èn gedaan heb èn dat ’t kon zo in ons drukke gezin. Inmiddels kan ik goed voelen wanneer ik wel of niet trouw ben aan mijzelf, heb ik steeds meer bewustzijn op wat eronder zit als ik het wel of niet ben en leer ik elke dag. Het blijft één grote ontdekkingsreis!
Recente reacties