Het speelt al ´n hele tijd in mijn leven… zichtbaarheid.

Ik studeerde af aan de HEAO met een klasgenote. We schreven onze scriptie over de exportafdeling van een grote organisatie. Bij het verdedigen van onze scriptie kreeg zij een 8 en ik een 7. De onderbouwing was dat ik teveel op de achtergrond was en niet zo zichtbaar als mijn mede/student.

Bij mijn laatste baan in loondienst speelde iets soortgelijks. elk half jaar bij mijn functioneringsgesprek kreeg ik de feedback dat ik meer zichtbaar moest zijn. Ik moest mijn mond opentrekken bij de juiste mensen op de juiste plek. Dan kon ik verdere stappen maken in mijn carrière.

Nu, als ondernemer, speelt het ook, door zichtbaar te zijn weet eenieder wat ik aan het doen ben en wanneer. Gezien de voorbeelden uit mijn verleden ben ik daar relatief goed in :).
Tot Karen en ik bedachten dat we een social media challenge konden gaan doen. gewoon om te gaan oefenen en maar weer te gaan voelen wat we daar in tegen komen. We zijn nu ’n week verder en ik moet zeggen: ‘ik begin het leuk te vinden’. Ik heb ook ’n oordeel over zichtbaar zijn, van wie moet dat en wie heeft er nou wat aan? Totdat ik onderstaande tekst van Nicole las en dacht: ‘ja dit gaat ook over mij’.

Ze stelde zichzelf de volgende vraag:
Who am I to think I can make a difference?
En weet je: ik ben hem aan het omdraaien.
**Who am I to think I can’t make a difference?**
Want, deep down, zie ik, weet ik, dat ik een verschil kan maken.
Net als jij dat kan. Net als wij dat allemaal kunnen!

Vandaar uit wil ik zichtbaar zijn, met vallen en opstaan. Met alles dat er is.