Onlangs schreven we een introductie op psychosynthese met vervolgens elke maand een beschrijving van veel voorkomende subpersonen.
In deze blog belichten we: HET INNERLIJKE KIND
In mijn coachsessies met haar komen we vaak uit op dezelfde gevoelens als ze beschrijft waar ze tegenaan loopt:
– ik voel me niet serieus genomen;
– ik voel me gepasseerd;
– ik voel me niet gezien.
Haar patroon om met deze gevoelens om te gaan is de aanval inzetten. Verbaal overmeesteren. Daar is ze heel goed in geworden. Samen gaan we op onderzoek uit. Waar kent ze deze gevoelens van? Is er een herinnering die opkomt als we deze gevoelens onderzoeken? Kan ze contact maken met deze gevoelens? Heel voorzichtig laat ze haar kwetsbare kant zien.
We hebben allemaal een kwetsbaar deel in ons dat zich niet makkelijk laat zien. Een klein meisje / klein jongetje in ons dat ook wel het innerlijke kind wordt genoemd. Ook al ben je volwassen, er is altijd een deel in ons dat nog kind is en waar je herinneringen en gevoelens uit je jeugd zijn opgeslagen. Ervaringen die voor ons als kind te pijnlijk waren om te doorvoelen, waar we bepaald gedrag overheen geplakt hebben (bv. pleasen, presteren, hard werken) en naar ons onderbewuste hebben verbannen. Veel dingen waar we vandaag de dag last van hebben, vinden hun oorsprong in onze kindertijd. Een gebeurtenis in het nu, triggert vaak een oude pijn en zolang we daar geen zicht op hebben, kunnen we deze ook niet helen en voor ander gedrag kiezen.
Als je geen contact hebt met jouw innerlijke kind, dan laat je je in het nu vaak onbewust leiden door dat deel (95% van ons gedrag is onbewust). Het kleine kind in jou neemt het over en dat uit zich op verschillende manieren: schuldgevoel, in het hoofd rationaliseren, overdreven reageren op situaties, dingen persoonlijk opvatten, oordelen, woede uitbarstingen, anderen de schuld geven, drama en verhalen creëren, uit contact gaan, nog harder werken, in verdriet blijven hangen etc.
Het is dus belangrijk dat je een liefdevolle, bewuste relatie met je innerlijke kind opbouwt. Anders blijft een deel van jou vast zitten in het zoeken naar liefde buiten zichzelf.
Maar hoe doe je dat contact maken en een band opbouwen met je innerlijke kind?
Stap 1 is dat je jouw innerlijke kind gaat herkennen. Gevoelens zoals hierboven beschreven, maar ook onderstaand rijtje geven aan dat jouw innerlijke kind op dat moment aanwezig is. Waarschijnlijk nog onbewust, dus wees alert op onderstaande gevoelens.
- geen nee kunnen zeggen;
- niet zeggen wat je eigenlijk wil zeggen (niet uitspreken);
- geen hulp vragen;
- je afgewezen voelen;
- gevoelens van schaamte;
- geen intimiteit of knuffels kunnen ontvangen;
- geen fouten kunnen toegeven.
Als je je innerlijke kind gaat herkennen, is het fijn als je hem of haar (hierna haar) beter leert kennen en vertrouwder met haar wordt. Dat ze aangemoedigd wordt dat ze er mag zijn met al haar gevoelens. Het kan helpen om een knuffel of een foto van jezelf als kind hiervoor te gebruiken.
Als je bovenstaande gevoelens bij jezelf herkent, laat ze er zijn en wijs ze niet af. Dan wijs je namelijk eigenlijk je innerlijke kind weer af.
Dit is een heel gevoelig innerlijk proces, want van alle subpersonen is het innerlijke kind het meest verstoten. Ze heeft dus heel veel veiligheid en vertrouwen nodig.
Als het kind zich laat zien, is het belangrijk jezelf toe te staan om weer even helemaal kind te zijn bij jezelf en die gevoelens te uitten die je ooit niet kon uiten. De volwassen vrouw/man in jou kan hiervoor kiezen, zodat je in het dagelijks leven niet onbewust het kindje wordt (je ermee identificeert), maar ervoor zorgt. Daarvoor moet je echter ook in contact staan met de volwassen vrouw / man in jezelf en ook daar zijn we vaak het contact mee kwijtgeraakt. In onze volgende blog, zullen we een stuk schrijven hoe je het contact met jouw innerlijke volwassene / ouder kunt versterken.
Want dat is voor mij de weg: dat we de allerliefste vader en moeder voor onszelf zijn/worden. Dat we onszelf leren dragen. Alles wat we graag van een ander horen, ‘moeten’ we tegen onszelf zeggen: je bent echt goed bezig, wat ben je toch leuk, ik vind je grappig, je mag “fouten” maken. Kom maar met je verdriet, je angst, je pijn, je bent er zo welkom mee. Het is voor mij de meest rechtstreekse manier naar zelfliefde, compassie en mildheid.
Ben jij je bewust wat je graag van een ander horen? Kies vandaag bewust om het tegen jezelf te zeggen?
Wil je meer lezen over de vorige subpersonen die wij behandeld hebben?
Hier vind je Subpersoon I: ” De Slavendrijver”
Hier vind je Subpersoon II: “De Innerlijke Saboteur”
Trackbacks/Pingbacks