Veel relaties lopen stuk door een gekwetst innerlijk kind dat de macht in handen heeft in een relatie. Als ik kijk naar mijn eigen relatie en de momenten waarop de liefde allesbehalve stroomt, dan is er eigenlijk altijd sprake van een innerlijk kind dat aan het stuur zit en die mij volledig overneemt op dat moment.
We hebben al vaker geschreven over het innerlijke kind en de innerlijke volwassene wiens taak het is om voor het innerlijke kind in jou te zorgen. Door de verhalen die rondgaan in de wereld dat geluk buiten je is te vinden en dat de ware liefde ergens buiten op jou aan het wachten is, is dit echter allesbehalve makkelijk. Het innerlijke kind in ons heeft een honger naar liefde, erkenning en aandacht, die gestild wil worden en doet er alles voor om dat te krijgen. Als je daadwerkelijk 8 bent, is het logisch dat je dit nodig hebt van iemand anders, je bent immers zelf nog niet volwassen. Als je 8 bent is het ook logisch dat je alles aanwend om dit te krijgen. Alleen ben je nu volwassen, met een innerlijk kind in jou. En dit innerlijke kind heeft nu het volwassen is veel meer middelen tot zijn/ haar beschikking om te krijgen wat zij/ hij wil; dwingen, negeren, doodzwijgen, seksuele verleiding of juist seksuele onthouding, zich kinderlijk gedragen, manipulatie, passieve agressie of zelfs openlijke agressie. De lijst is eindeloos. Het kind in ons heeft als we volwassen zijn toegang tot al deze vermogens die in ons alles zitten om te krijgen wat het wil en het is daarin heel dwingend. Bij ons innerlijke kind hebben we vaak een onschuldig lief beeld voor ogen, maar het heeft ook een hele andere kant. Vaak willen we deze kant helemaal niet zien van onszelf en ontkennen we dit. De werkelijke invloed van ons innerlijke kind in onze relaties (of juist het ontbreken van een relatie), willen we helemaal niet tot ons nemen, we willen niet buigen voor ons ego en erkennen dat onze gevoelens nooit worden veroorzaakt door de ander. Dit altijd vanuit een gevoel van diepe, diepe eenzaamheid en het vraagt werkelijk moed om daarnaar te durven kijken en alle gevoelens die daaraan vast zitten toe te laten.
Het mooie is dat onze innerlijke kinderen heel zichtbaar zijn en zich niet verborgen houden, zeker niet in situaties waarin oude wonden worden opengehaald. Compassie, niet-oordelen, empathie voor de jezelf en de ander, we gebruiken deze mooie spirituele wijsheden zo makkelijk, maar als je geraakt wordt op de plekken waar het nog pijn doet, sluiten we onszelf af en gaan we allerlei gedrag vertonen om die pijn niet te hoeven voelen; onszelf terugtrekken, gemene opmerkingen maken, doodzwijgen, emotionele chantage etc. etc. Het hele circus kan het innerlijke kind uit de kast halen. Keer en keer opnieuw het emotionele drama uitspelen en er verandert helemaal niks. Logisch ook, want je blijft het bij de ander neerleggen en
nu je volwassen bent zijn er echter betere manieren om met deze pijn om te gaan dan deze strategieën om de pijn te vermijden, want zo vermijden we ook het leven en de echte diepe verbinding met onszelf en met elkaar. Terwijl dat juist hetgeen is waar we een diep verlangen op hebben. Hoe dan wel?
Stap 1: Bewustzijn
Ervaar je gevoelens van niet gezien, niet gehoord, aangevallen voelen, dan weet je één ding zeker: het innerlijke kind zit aan het stuur en niet je volwassen zelf. Dit erkennen is al een hele stap, want als het kind in ons geraakt wordt in die gevoelens, zal het er alles, maar dan ook alles aan doen om het bij die ander neer te leggen. We projecteren onze eigen schaduw op de persoon die ons triggert. Ons hoofd maakt hier zelf een heel goed verhaal van dat het deze keer toch echt aan de ander ligt. Stel jezelf open voor de gedachte dat het wel jouw innerlijke kind is die aan het stuur zit.
Stap 2: neem zelf de verantwoordelijkheid voor jouw portie triggers
Leg deze niet bij een ander neer. Jouw pijn wordt niet door een ander veroorzaakt. Slechts aangeraakt en alleen jij kan deze helen. Niemand buiten jou kan dit doen voor jou en als je jouw triggers wegneemt in de relatie, kan er weleens iets heel anders gebeuren.
Stap 3: Andere keuzes
Kies voor iets anders dan je altijd al doet. Las een pauze in (en dit is heel lastig) en maak tijd voor wat er aangeraakt wordt bij jou.
En last but not least: wil je een volwassen vent / vrouw naast je, ga in jouw volwassen vrouw / man staan en stap uit de moeder- vaderrol of uit je innerlijke kind.
Recente reacties