De Pleaser, we hebben al eens eerder een kort stukje over geschreven, maar binnen de psychologie van de subpersonen, wordt deze gezien als één van de zwaargewichten, dus tijd voor een wat uitgebreider artikel hierover.
De pleaser, ook wel de aanpasser of behager genoemd: ja zeggen, terwijl je nee bedoelt.
Achteraf pas voelen dat iemand faliekant over je grenzen is gegaan. Je niet uitspreken over wat jij wilt en de ander laten kiezen. De pleaser zorgt graag voor anderen en zegt eigenlijk altijd ja. Echt contact met eigen behoeftes en grenzen heeft de pleaser niet.
Pleasen kost bakken met energie. Doodmoe word je ervan ( we know…😉 ).
De pleaser is een subpersoon die bij ontzettend veel mensen voorkomt. Logisch ook, want al op hele jonge leeftijd leren we, dat om te overleven in allerlei systemen (schoolsysteem, familiesysteem), we ons moeten aanpassen en onze eigen behoeftes moeten onderdrukken.
Op zich is er niks mis met pleasen en iets voor een ander doen. De belangrijkste vraag is echter wel:
Wie is er aan het pleasen?
Is het een bewuste en vrije keuze om te pleasen en iets voor een ander te doen?
Of is het een automatische en onbewuste reactie op wat er gebeurt?
Met de onbewuste pleaser is iets bijzonders aan de hand. Het lijkt namelijk alsof je iets voor een ander doet, terwijl je in feite bezig bent je eigen angst te bezweren: de angst voor de afwijzing. Een pleaser is niet aan het geven, zoals je misschien denkt. Een pleaser is aan het halen: erkenning, waardering, liefde.
Een pleaser wordt vaak ook erg gewaardeerd in onze maatschappij. Het zijn hele loyale medewerkers, die hard werken en nooit nee zeggen. Het zijn ook medewerkers die vaak opgebrand raken, want het is niet vol te houden.
Zoals bij alle subpersonen, geldt ook hier het proces van herkennen, verkennen, erkennen en accepteren van deze subpersoon met als doel je meer van hen los te maken. De pleaser hoeft niet weg en heeft ook prachtige kwaliteiten. Echter als er meer bewustzijn op komt, hoef je je er minder mee te identificeren. Daardoor vergroot je je keuzevrijheid en ontstaat er ruimte voor de minder ontwikkelde of verstoten kanten van jezelf. Bij de pleaser is dit de egoïst, de zelfzuchtige of elke andere naam die past voor jou. Het is in ieder geval het tegenovergestelde energiepatroon en vaak een verstoten subpersoon, die er vroeger niet echt mocht zijn. Geen contact hebben met je verstoten kanten is alsof je door het leven loopt op één been.
Door hier contact mee te maken, kom je weer in contact met hele andere kanten van jezelf. Een kant die meer contact heeft met de eigen verlangens, wensen en waarden: wie ben ik, wat wil ik, wat voel ik. Een kant in jezelf die daarvoor durft te gaan staan en die schijt heeft aan wat anderen daarvan vinden, meer de rebelse kant. Mensen ervaren het vaak als heel bevrijdend om dit te voelen.
De pleaser zal wel gaan protesteren en met allerlei overtuigingen en oordelen komen, waarom je toch vooral moet blijven pleasen .
Om zulke overtuigingen achter je te laten en de patronen te doorbreken, is het belangrijk vriendschap te sluiten met alle gevoelens die daaronder zitten (ook de pijnlijke) en alle emoties te verwelkomen.
In de praktijk betekent dit, dat als je meer bewustzijn hebt op jouw pleaser: zijn gedachten, gevoelens, wanneer die tevoorschijn komt en je daarnaast ook bewust bent van de vaak verstoten tegenpool, dat je meer keuzevrijheid ervaart in het dagelijks leven.
De vrijheid om al jouw kwaliteiten in te zetten: zowel die van de pleaser als die van de egoïst.
Is dat niet wat we allemaal willen: in vrijheid al onze kwaliteiten leven!
Wil je meer lezen over de vorige subpersonen die wij behandeld hebben?
Hier vind je Subpersoon I: ” De Slavendrijver”
Hier vind je Subpersoon II: “De Innerlijke Saboteur”
Hier vind je Subpersoon III: “De Strenge”
Hier vind je Subpersoon IV: “De Innerlijke Criticus”
Recente reacties